Overcome & Improve by Soufiane Touzani

Soufiane Touzani, bekend als de bruggenbouwende Rotterdams Marokkaanse straatvoetballer met eigen kledinglijn en nu ook de grootste voetbalclub van Nederland. Ik ontmoette hem voor de tweede keer en ging met hem in gesprek over het leven. Tussendoor stelde ik vragen.

Ik stap het kantoor binnen in Capelle aan den IJssel en voel me op mijn gemak. We babbelen en ik vertel over mezelf, over de ladder die ik de afgelopen jaren beklom. Oprecht geïnteresseerd kijkt hij me aan en knikt. Het gesprek gaat over van mijn pijnpunt naar de zijne, dat hij inmiddels beschouwt als kostbaar bezit. Dit is de reden waarom ik hem wil spreken, om zijn ijzersterke Overcome & Improve verhaal.

“Je hebt van scoliose jouw kracht gemaakt en maakte een video waarin je je blootstelt aan de wereld. Op 15-jarige leeftijd kreeg je een dertig centimeter lange pin in je rug. Hoe voelde jij je destijds?”

Tijdens het gesprek tekent Soufiane op een wit papier…

“Ik voelde me niet eenzaam of onbegrepen.” Zoals hij in eerdere interviews liefdevol over de mooie mensen om zich heen sprak, doet hij dat dit keer ook. “Ik heb altijd familie en vrienden om me heen gehad en dat in combinatie met mijn karakter…”

Het gaat van de hak op de tak, over karakters en dat niemand perfect is. Dat iedereen positieve en negatieve kanten heeft. Over cultuurverschillen. En de gastvrijheid, maar ook het temperament dat geworteld is in de Marokkanen. Voor mij als zoon van een Marokkaanse vader niet onbekend.

Tussendoor lacht hij. “Ik draaf misschien heel erg door”, en vertelt verder. “Waarom dit verhaal? Omdat ik geluk heb dat ik niet in problemen denk, dat is mijn karakter. Zo ben ik altijd geweest.” Touzani laat dingen over zich heenkomen en deed dat toen ook. “Ik ben geen piekeraar en had altijd mijn familie om me heen, ik voelde me niet alleen. Was jij wel eenzaam toen je zo ziek was?” vraagt hij mij.

“Het is lastig zonder diagnose. Wanneer pijn en angst niet geloofd worden” leg ik uit “het is niet dat mensen het niet wílden begrijpen, maar ze kónden het niet begrijpen“, ik vertel over de fysieke en erger nog, de psychische klachten vanaf mijn jongste jaren, die ik zelf niet eens begreep. “Ja, ik voelde me eenzaam, ondanks de mensen om me heen.” Het blijft lastig om over te praten. Het is niet een, twee, drie uit te leggen en ik stel Soufiane mijn volgende vraag.

“Welke van de volgende drie woorden beschrijft je leven tot nu toe het best?” 

1. Determination (vastberadenheid)
2. Discipline
3. Persistence (volharding)

De derde “Persistence, ondanks tegenslagen door blijven gaan” antwoordt Touzani. Volgens hem zijn er verschillende soorten mensen. Het soort dat ergens aan begint en snel opgeeft. Of de groep die begint, doorzet, maar uiteindelijk toch opgeeft. En ook mensen die nooit beginnen en alleen in een illusie iets graag willen bereiken, en twijfelen en piekeren. ”En je hebt mensen die continu doorzetten, ik denk en hoop dat ik bij die categorie hoor” lacht hij daarop bescheiden. Dat beaam ik.

“Beschouw je leven als een ladder. Waar klim je naartoe, bovenaan die levensladder?”

Onwankelbaar spreekt Touzani: “Als iemand mij nú een contract laat tekenen waar ik ál mijn geld en energie voor in moet zetten en daarmee een ticket naar het paradijs krijg, dan zou ik gelijk daarvoor gaan.” Even is het stil, dan “het hiernamaals, een plek in het paradijs dus. Iedereen heeft zijn tekortkomingen, daar zijn wij mensen voor, wij zijn zwak en noem maar op. Je kunt een foutje maken, maar als het gaat om dingen die je gecontroleerd doet zoals werk…”

Met zijn werk oefent hij een positieve invloed uit op de maatschappij, dat staat als een paal boven water. “Als dit leven de tussenfase is om onszelf te kwalificeren, dan klopt de gedachte dat het enige dat telt, datgene is waar ik mee bezig ben, namelijk dat ik straks deze wereld verlaat. We zijn allemaal sterfelijk.“ De essentie van zijn verhaal vind ik mooi “Ik ben sterfelijk, maar wil iets onsterfelijks achterlaten.”

Hierop zeg ik dat gezondheid de eerste echte rijkdom is, tijdens het leven. “Ik ben heel dankbaar als ik me goed voel. Mentaal en lichamelijk. Die dingen staan met elkaar in verbinding, heel nauw.” Soufiane lacht “jouw grootste rijkdom…is dat je op jouw leeftijd al zo nadenkt.”

“FC Straat, de enige echte straatvoetbalclub van Nederland wordt legendarisch. Wat houdt het in?”

“Wat ik merk is dat ik met te veel verschillende dingen bezig was. Jij zult ook merken dat er veel dingen op jouw pad komen en dat er dingen voorbijkomen waar je geen nee op kan zeggen. Een ‘nee’ die je niet kunt zeggen is gevaarlijk, want je kunt niet álles doen.”

“Nu probeer ik te filteren en vanuit mijn positie als straatvoetballer de voetballende generatie beter te maken vanuit een onafhankelijke positie. Dat klopt met wie ik ben en wat ik wil doen.” Zijn doel met FC Straat is de nieuwe voetballende generatie beter te maken, in het breedste zin van het woord.

“Tot slot, wat vind je van mijn platform Overcome & Improve?”

Ik leg uit wat ik allemaal wil doen en bereiken met Overcome & Improve, waarin – net als bij FC Straat – verbinding een belangrijk onderdeel is. Mijn achtergrond komt ter sprake: “Mijn vader is van Marokkaanse komaf en mijn moeder Nederlands, Chinees-Indonesisch.” Soufiane: “Zo, dan heb je echt een lekkere keuken thuis…met veel verschillende gerechten.”

Dan vervolg ik mijn verhaal: “Ieder klein stapje is belangrijk om je doel te bereiken, die ladder beklimmen met determination, discipline en persistence draagt bij aan je einddoel. Zo heb ik het ervaren in mijn genezingsproces. Het gaat om de kleine stappen die je zet, die vormen uiteindelijk het grote geheel.”

“Wat ik ervan vind? Het antwoord op jouw vraag…” zegt Touzani “er zijn veel mooie initiatieven en ik denk dat er heel veel mensen zijn die mooie dingen doen. Maar het gaat om de intentie en het staat of valt met wie het doet.” Hij houdt van Lead by example en legt de term uit.

“Ik weet zeker op het moment dat je een bepaald voorbeeld laat zien, dat dat gedrag makkelijker wordt overgenomen. Cruijff Foundation bijvoorbeeld, hun wens was de jeugd te laten bewegen. Ik gaf aan dat ik dan wel zelf moest bewegen op het Cruijff court, zodat kinderen dat zagen en het voorbeeld zouden navolgen.”

“En ik denk dat wat jij nu hebt opgezet, dat jij hierin het voorbeeld bent. Als Naïm “Overcome & Improve” zegt, dan is dat niet iemand die nooit wat heeft meegemaakt of nooit pijn heeft gevoeld. Jij hebt letterlijk gestreden voor je leven en jij lééft jouw merk, jouw initiatief.” Hij spreekt verder. “En wat ik daar goed aan vind? Ken je Simon Sinek? Die heeft onderzoek gedaan naar alle wereldleiders, CEO’s van grote bedrijven, maar ook Martin Luther King bijv. en keek naar: Wat hebben deze mensen gemeen?” Ik luister geïnteresseerd als Soufiane zijn verhaal vervolgt.

“Wat doen zij? Zij starten met why. Waarom doe je wat je doet? Daarna de how, hoe ga je het doen en dan pas kijken ze naar what. De meeste mensen starten met de wat en niet met het waarom. Jij begint niet meteen over jouw product, maar waarom je dit doet. Het verhaal erachter. En hoe ga je het doen? Door interviews etc. op je platform, awareness creëren en de boodschap zelf overbrengen. En jouw fles, dat is je wat.”

“Als jij jouw why weet – en jouw waarom die weet jij – dan zorgt dat ervoor dat jij dit heel lang volhoudt. Een kwestie van opgeven, is dat een optie in jouw hoofd?” “Nee, dat is geen optie. Overcome & Improve is mijn verháál, mijn levensmissie” antwoord ik.